Column: De formatie

Zijn het bij u ook zulke spannende tijden? Bij ons op school zijn we druk bezig met de formatie. De wensen liggen op tafel, de mogelijkheden zijn verkend en binnenskamers worden de onderhandelingen gevoerd en hoopt men er samen uit te komen. Het lijkt me niet gemakkelijk om een teamleider te zijn en die verantwoordelijkheid. Je moet het tenslotte wel kunnen uitleggen aan je achterban, anders is het mores. Ook in het onderwijs.

Still uit de Formatievlog

De formatie zorgt ieder jaar voor een lichte spanning binnen de school: Vacatures, verdeling van de koptaken en de lessenverdeling zelf. De één voelt een kans, de ander verwerkt een teleurstelling. De nieuwe collega’s, nog jeugdig en enthousiast, hopen op voldoende uren. De bijna-pensionados, nog eens rustig roerend door hun cappuccino, zien het jaarlijkse schouwspel vanuit een hoek in de personeelskamer aan. Zij hebben hun schaapjes op het droge en weten nu al hoe ze het komend schooljaar, maar ook het schooljaar daarop zullen doorbrengen.

Nu viel de uitslag van maart ons gunstig uit, het aantal nieuwe aanmeldingen is positief uitgevallen en mijn school hoeft in vergelijking met de demografische ontwikkeling niet veel in te leveren. Er kunnen weer volop klassen worden gemaakt zodat de strijd om de lessenverdeling los kan barsten. Ik hoop dat ik mijn plekje op het pluche, de examenklassen, kan behouden.

Nu maak ik me overigens niet heel veel zorgen over mijn lessen volgend jaar: de sectie maatschappijleer komt er altijd wel uit. Zal wel door het vak komen, een compromis is bij ons zo gemaakt. Bij vakken als Nederlands, Engels en Wiskunde ligt het allemaal wat gevoeliger, daar liggen altijd wel wat hete hangijzers of breekpunten op de loer. Meestal werkt een moment van reflectie en een goed gesprek met de directeur dan het best. Ook hier wordt de impasse vervolgens doorbroken in het belang van de leerlingen.

Eén ding weten wij altijd zeker: Voor de zomervakantie is onze formatie afgerond en kunnen we ons mentaal voorbereiden op september. En wat betreft die andere formatie, daar werkt het natuurlijk net zo: ze draaien nog wat rondjes om elkaar heen, doen water bij de wijn, hebben echt hun best gedaan om naar iedereen te luisteren en uiteindelijk staat er na de zomer een nieuw kabinet. Een kabinet van de middenweg, omdat het land toch geregeerd moet worden.

Deze column verscheen eerder in het vakblad maatschappij & politiek.